Amerikan Kurgusu (2023)

Amerikanın kendi karamizahını anlatan güzel komik bir yapıt olmuş.Fazla yorum yapmaya gerek yok manalı ve anlamlı olduğunu degerlendiriyorum.

amerikan sorunlarını farklı bir yolla aktarmışlar bol kinayeli, eleştirirken eğlendiriyor hani bazen amaç komedi olmaz ama kullanılan dil yinede seni güldürür ya o şekil bir film ayrıca günümüzün sözde yazarlarıda bu eleştiriden bolca nasibini almalı wattpad yazarları, sosyal medya fenomeni olup bi gazla yazarlığa soyunanlar, bu nasıl bestseller dediğimiz dumura uğratan kitaplar.. birde bazı sahneleri bana ahmaklar filmini hatırlattı, sözün özü güzeldi zevkle izledim

sıkıcı olması yetmiyor bir de uzun olması dahada sıkıcı yapıyor 10/4 max bu bence

Jeffrey Wright'ın en iyi rolüyle desteklenen Cord Jefferson için iyi bir ilk uzun metrajlı filmi Afrikalı-Amerikalı bir yazarın kusurlu protesto kodlarını isteksizce benimsemesiyle ilgili komik ve konuyla ilgili bir hikaye.
Ve gerçek zeka ile ele alınır ve mağduriyetin karikatürize hale geldiği bütün bir özgürleştirici kültürel bölümün araçsallaştırılmasını gösterme yolunda belirli bir cesaret söylemeliyiz. Bunun yanı sıra film, karakterine muhalefette iyi davranıyor ve sonunda gerçek deneyimin o kadar zararlı olmadığını gösteriyor (aile dinamiklerinde söylenmeyenin güzel kullanımı), acı tatlı tarafı ile herhangi bir sansasyonalizmden kaçınan bir finale kadar.

Film siyasi, diğerleri konusunu ince bir mizah diliyle, klişeleri de işleyerek ele alıyor. Hem toplumsal baskın görüşü, hem siyasi ezikenlerin basmakalıp yaklaşımını, hem de elit siyahilerin dilini yer yer eleştiriyor. Araya da aile ilişkileri, homoseksüel bir kardeş, baba gibi ailesel konular da ele alınmış

AAFCA '23 ödüllerinde birincilik almış bir film. Güzel, verdiği mesajlar da güzel. Oscar adayları arasında olduğunu gördüm. Ama bence güçlü rakiplerinin arasında bu şansı yok.

Bu yorumu yazmak için izledikten sonraki güne kadar bekledim.

Geriye dönüp bakıldığında, bu sizin istediğiniz kadar bilge ya da derin değildir.

Jeffrey Wright bu rolde harika ve ailesiyle ilgilenmek için eve giden, ancak bu arada Beyazların suçluluk duygusuna kapılan "kızgın bir Siyah adamın sesi" olma hilesine kapılan hüzünlü çuval yazarı temsil ediyor.

Görünüşte bu, büyük komediyi keşfetmeye açılan bir pencere gibi görünüyor. Bunun yerine, bu sadece onun iç mücadelesinin sınırları dahilindedir. Odak noktasının bu olması gerektiğini hissettim. Fragmanın önerdiği gibi. Bunun yerine daha içseldir. Bir sanatçının neye odaklanması gerektiğine dair tarafsız bir fikrin üzerinden geçiyor.

Pazarlama açısından bu bir Oscar yemi değil. Gerçek niyet, Beyaz seyirciyi asla rahatsız etmemek ve aynı zamanda Siyah mücadelesini dışlamamaktır. Bu filmde derin bir şey yok. Bunlar internette yaptığımız konuşmalar. Veya hepimizin yaşadığı tartışmalar.

Gerçek mücadele bir sanatçı olarak kendisidir. O, Beyazların Siyah sesini taklit eden başka bir Siyah yazarla savaşıyor. Ancak onların açıklaması, toplumu sömürmek yerine ona ayna tuttuğu yönünde. Pek sayılmaz. Derinlerde bir yerde bu materyalin suçluluk duygusuna kapılmış edebiyatçılara satıldığını biliyordu (öhöm...Washington Post). Aslında, "Dışarı Çık" gibi, "kalabalığın içinde" olma umuduyla birlikte gittikleri Beyaz solcuyla dalga geçiyorlar.

Bu filmin bu nedenle kutlanmasını ironik buluyorum. Kendini ağırlıklı olarak beyaz olarak tanımlayan Oscar seçmenleri, Thelonius Ellis'in (Wright) hilesine kandı. Yetenekli bir film yapımcısı Cord Jefferson tarafından yapılan meta çalışmaları.

Bunu Beyazlara kızmak olarak algılayıp mesafeli davrananlar için. Değil. Bu bir sanatçının mücadelesine dönüşüyor.

Kafada çok yer kaplayan şeyler var. Örneğin bir aile üyesi öldüğünde, MAYBE trajedisini örtbas etmedeki hızlılıkları kara komedi yönüne dönüşüyor. Ancak bu tür tutarsızlıklar bazılarımızın aileyle empati kuramamasına neden oluyor.

Parlak, nazik yüzü ve gözleri her anı keyif haline getiren Leslie Uggams'a teşekkür ederiz. Doğru yerlerde aserbiktir. Ve basit bir jest, herhangi bir kelimenin taşıyabileceğinden daha fazlasını barındırır.

Jeffrey Wright Oscan adaylığını hak ediyor. Filmin kendisi... benim için başarısız oldu.

Yine de aile dramasının dizi yapmaktan ziyade sinemalarda gösterildiği günleri özlüyorum. Bazen ÇOK TV Ruh Halini hissediyor. Ama "Sıradan İnsanlar" veya "Sevgi Şartları" dünyasında yeterince hoş bir film.